Page 125 - GREC14N_RHO_03
P. 125

RHO




                                                                                       Prev.
                                                                                       page: The
                                                                                       house were
                                                                                       Lawrence
                                                                                       Durrell lived
                                                                                       in Rhodes
                                                                                       (1945-1947).
                                                                                       Left: Rhodes,
                                                                                       early 1960s.
                                                                                       Elementary
                                                                                       school
                                                                                       students pose
                                                                                       with their
                                                                                       teacher.
                                                                                       Προηγ. σελ.:
                                                                                       Το σπίτι
                                                                                       όπου έζησε
                                                                                       ο Lawrence
                                                                                       Durrell
                                                                                       στη Ρόδο
                                                                                       (1945-1947).
                                                                                       Αριστερά:
                                                                                       Ρόδος, αρχές
                                                                                       της δεκαετίας
                                                                                       του ’60.
                                                                                       Μαθητές
                                                                                       δημοτικού σε
                                                                                       αναμνηστική
                                                                                       φωτογραφία
                                                                                       με τη δασκάλα
                                                                                       τους.





        “I THOUGHT YOU MIGHT LIKE TO KNOW                        Όταν άρχισα να βγαίνω έξω από την
        HOW THE HOUSE YOU LIVED IN IS NOW”                       πόρτα του σπιτιού μου και να εξερευνώ τη
        «ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΩΣ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ                        γειτονιά, ο δικός σας μικρός κήπος και το
                                                                 γειτονικό νεκροταφείο με τα σαρικοφόρα
        ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΖΗΣΑΤΕ ΣΗΜΕΡΑ»                    μαρμάρινα μνημεία, τα περισσότερα
                                                                 γερμένα λοξά από τον καιρό, ήταν από τα
                                                                 πιο αξιοπερίεργα πράγματα για εμάς τα
                                                                 παιδιά. Ήταν κι εκείνα τα ιερογλυφικά,
                                                                 όπως νομίζαμε, τόσο όμορφα σκαλισμένα
                                                                 στο μάρμαρο! Όχι, δεν μας τρόμαζαν
                                                                 καθόλου εκείνοι οι τάφοι, αυτό να λέγεται,
        σας γνωρίζουν; Αυτό ακριβώς συμβαίνει! Μάλιστα, το Αλεξανδρινό   μόνο προσπαθούσαμε να μαντέψουμε
        Κουαρτέτο σας κυκλοφόρησε ξανά πριν από λίγο καιρό σε νέα   το γένος και το βαθμό των νεκρών
        μετάφραση, ένα πολύ χοντρό βιβλίο. Όλοι οι τόμοι μαζί σε έναν.  αξιωματούχων.
        Πρώτα άκουσα για εσάς, μετά σας διάβασα και πολύ αργότερα έμαθα   Σας γράφω λοιπόν για να σας πω πως
        πως εκείνο το μικρό σπίτι –ένα σπιτάκι τόσο δα– στην άκρη του   πολύ με παραξένεψαν οι περιγραφές της
        μουσουλμανικού νεκροταφείου, στο πλάι του οθωμανικού τεμένους του   Ρόδου που κάνατε και όταν τις διάβασα,
        Μουράτ Ρεΐς στο κέντρο της πόλης, ήταν το σπίτι που ζήσατε. Η αλήθεια   νόμισα πως μιλούσατε για έναν άλλο
        είναι πως, όταν εσείς ήσασταν εδώ, εγώ δεν είχα ακόμη γεννηθεί. Κρίμα!   τόπο. Καλύτερα, για μια άλλη χώρα.
        Φαίνεται δεν έχουμε διόλου συγχρονισμό. Ωστόσο, όμως, εγώ μπορώ   Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πως
        να σας γράφω σαν να υπάρχετε, μιας και τα γραπτά που αφήσατε πίσω   Ινδοί και ξένοι στρατιώτες περιπολούσαν
        μας δίνουν την ευκαιρία να γνωριστούμε. Αυτό είναι ένα σημαντικό   στους δρόμους της πόλης. Για εκείνο
        πλεονέκτημα των συγγραφέων, αν το σκεφτεί κάποιος. Δηλαδή, να τους   το ήρεμο παραθαλάσιο τμήμα του
        γνωρίζουν άνθρωποι που ποτέ δεν τους έχουν συναντήσει.   κέντρου που σήμερα περιφέρονται

                                                                                             125
   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130